« »
 
[]« Bagattare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 520b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BAGATTARE
BAGATTARE, Nugari, Tricari, apud Muratorium tom. 2. pag. 214. col. 2 :
Cognomine vocatus el Bagatella, propter ejus cavillationes umbratiles et pueriles, vel quod illam artem noverit Bagattandi
.