BAGULA. Gloss. Anglo-Sax. Ælfrici : Bagula, bridel, i. Frenum. Infra : Bagula, salivare, brydel. Ubi Somnerus, forte pagulum, i. frænum. Hinc emendandæ Glossæ Isidori : Pagula, frena. Legendum enim bagula. Auctor τῶν Πατριῶν KII. in Spectaculo 1. de Elephante, quem domi continere non poterat dominus :

Αὐτὰς δὲ διὰ τὰς βαγύλας ἐλεοφόρους ϰρατῆσαι οὐϰ ἐνεδίδου.

Nescio an vocis etymon attigit Joannes de Janua : Bajalum frænum, a bajulo, as, quia eo equus bajulatur. Quod etymon habetur in Gloss. MS. Montis S. Eligii Atrebat.