« »
 
[]« Baillio » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 524a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BAILLIO
BAILLIO, Bailo, Idem qui Ballivus, is nempe cui justitiæ, rerumque administrandarum provincia a domino demandabatur. Vide Bajulus 4. Charta Ludov. X. ann. 1315 :
Cum itaque nonnulli regnicolarum nostrorum de illatis sibi per gentes, Bailliones, alios officiarios et ministros gravaminibus conquerantur, etc.
Charta ann. 1156 :
Hanc venditionem laudo et concedo ego Bertrandus monasterii S. Egidii abbas vobis prædictis fratribus Templi, et cui dare, vendere, impignorare volueritis cum nostro consilio, excepto comite et suo Bailone, milite et filio ejus, et sancto, et sancta.
Vide infra Baylo.