BAILLIVUS, Officium monasticum, cui præcipua rerum monasterii administratio pertinebat. Lib. de Reliq. S. Dion. tom. 10. Collect. Histor. Franc. pag. 381 :

Ad hoc festum universi convenire solent monachi, tam Baillivi, quam etiam longe commorantes præpositi.

Arest. ann. 1386. 3. April. in vol. 10. arest. parlam. Paris :

Licet officium cantoriæ dicti prioratus (S. Martini de Campis) per ordinationem quatuor Baillivorum monachorum dicti monasterii conferri deberet.

Charta ann. 1439. inter Instr. tom. 11. Gall. Christ. col. 57 :

Frater Petrus Copin, Baillivus dicti monasterii S. Audoeni, procurator, etc.

Charta ann. 1475. ex Tabul. archiep. Paris :

Dixerunt insuper et attestati sunt, quod thesaurarius jam dicti monasterii (S. Dionysii) non potest nec debet tenere seu possidere ipsum officium thesaurariæ, nisi sit in ordine presbyterali constitutus per statuta et consuetudines monasterii, ex eo maxime, quod dictus thesaurarius est alter quatuor Baillivorum præfati monasterii, qui una cum aliis tribus Baillivis suis collegis debet in conventu, dum negotia conventus tractantur, præsidere tanquam de majoribus ipsius conventus.

Vide in Bajulus 2. 4. et infra Ballivia.