« »
 
[]« Baillum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 524b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BAILLUM
BAILLUM, Ballum, a Gall. Bail, Traditio ad firmam, locatio. Inventar. Chart. reg. ann. 1482. fol. 135. v° :
Littera sub sigillo præposituræ Bituricensis super traditione seu Ballo, per regem facto canonicis ecclesiarum nostræ Dominæ de Salles et Medii-monasterii, de consuetudine seu costuma salis valentis per annum iiijxx. lib. Turon. reditus, cum facultate tamen redimendi dictum Baillum pro summa mille scutorum. De anno 1428.
Vide supra Bailleta.