« »
 
[]« Balluta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 540c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BALLUTA
BALLUTA, est publica utilitas :
vel est vas luteum.
Vocabul. utriusque juris. Apud Accursium ad const. 1. tit. 6. lib. 11. Cod. hæc leguntur :
Tertia pars unciæ quæ solvitur in Balluca, id est utilitate publica, nam chrysammos græce, latine utilitas dicitur. Vel Balluca, id est vase lucente, ut cassæ cardinalium, quasi lucem bajulans vel lancem.
Vide supra Balluca.