« »
 
[]« 2 bandus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 548c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BANDUS2
2. BANDUS, Hominum turba sub certo duce vel vexillo collecta, Gall. Bande, Hisp. Banda. Murator. tom. 2. pag. 111. col. 2. in Agnelli libro Pontif. :
Unusquisque miles secundum suam militiam et numerum incedat, id est, Ravenna Bandus primus, Bandus invictus, Bandus novus invictus.
Vide Concil. Hisp. tom. 4. pag. 145. col. 1. Vide Marinum in notis ad Papyr. Diplomat. pag. 297. not. 10. et Murator. Antiquit. Ital. vol. 2. col. 442. Alia notione vide in Bannum.