« »
 
[]« 2 bannejare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 550b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BANNEJARE2
2. BANNEJARE, Agrum vel pascua sub banno tenere, ita ut iis uti nulli liceat, ob idque bannerios seu custodes instituere, simul et bannerii, qui Provincialibus Bagnié dicitur, officio fungi. Charta ann. 1234. ex Cod. reg. 4659 :
Afferebant etiam quod commune Avinionis Bannejaverat et custodiverat, tenuerat et tenebat, et possidebat, vel quasi possidebat dictum tenementum per bannerios et homines suos.
Inquisit. jam laudata ann. 1268 :
Item dixit quod.... Bannejabant in territorio supra confrontato, et prohibebant totam vallem de Moreriis, ita quod nullus audebat in eam intrare.
Ibidem :
Quia dictum territorium Bannejavit pro domino Barrali.
Vide supra Bandeiare 2. et in Bannum 2.