« »
 
[]« 4 bannimentum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 551b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BANNIMENTUM4
4. BANNIMENTUM, Proscriptio, Gall. Bannissement. Vide in Bannum. I. Erat autem aliquando bannimentum centum annorum et unius diei, ut discimus ex Lit. remiss. ann. 1408. in Reg. 163. Chartoph. reg. ch. 181 :
Comme Guillaume le Mor eust esté bannis hors de la conté de Flandres cent ans et un jour, par la loy et eschevins jugans en la prevosté de Wourinhouc, etc.
Chartul. 2. Flandr. in Cam. Comput. Insul. :
Jehan dou Prey del Verdinghe fust bannis cent ans et un jour, par le loy des jurés de la wastine pour larenchin.