BASALARDUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Basalardus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 591c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BASALARDUS

BASALARDUS, Baselardus, Ensis brevis species, genus pugionis vel sicæ, Gall. Coutelas, olim Bazelaire. Vide supra Badelare. Lit. remiss. ann. 1386. in Reg. 133. Chartoph. reg. ch. 52 :

Ipse Chabertus..... a vagina traxit quemdam magnum Basalardum seu cutelhum, cum quo percussit dictum exponentem.

Aliæ ann. 1399. in Reg. 154. ch. 739 :

Petrus Dominici obviavit retro conventum fratrum Minorum Tholosæ Sancio de podio, portanti... quendam Baselardum in zona.

Vide infra Bazalardus.

P. Carpentier, 1766.

Basellarius, Basillardus, Eadem notione. Lit. remiss. ann. 1397. in Reg. 152. Chartoph. reg. ch. 204 :

Ipsum Johannem Dagonne dictus reus et complices sui... cum ensibus, Basellariis, hastis et aliis armis percusserunt.

Joan. Blakman. de Virtut. Henr. VI. reg. Angl. pag. 291 :

Item in ecclesia nullatenus accipites (l. ancipites) gladios, Basillardos, contractus, confabulationes fieri sinebat.

P. Carpentier, 1766.

Basolardus, Eodem significatu, in Lit. remiss. ann. 1387. ex Reg. 131. Chartoph. reg. ch. 225 :

Armandus de Borna quemdam modicum Basolardum, quem cotidie portabat, evaginavit.