BASCLI, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Bascli » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 592a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BASCLI

BASCLI, Basculi, prædones, Ruptarii, ex Vasconia, cujus incolæ Basques, id est, Vascones, appellantur, Basculi, apud Turpinum cap. 7. Silvester Giraldus lib. 2. de Expugnat. Hibern. cap. 7 :

Urbs Baonensis, quam hodie nostra conlinet Gasconia, Bascloniæ caput est, unde Hibernenses provenerant.

Add. Topogr. Hibern. dist. 3. cap. 8. Nicolaus Trivettus ann. 1239 :

Terra Basclorum, cujus caput est civitas Baiona.

Rob. de Monte ann. 1179 :

Quidam Bascli, et Navarrenses, et Brebenzones, venerunt ad urbem Burdegalensem, et illam vastaverunt.

Chronicon S. Stephani Lemovic. ann. 1204 :

Joannes Episcopus Lemovicensis... obsedit Nobiliacum in quo se incluserant quamplures Bascli et ruptarii, qui populum et terram vastabant.

Eadem refert Chronicon breve S. Martialis Lemov. sed ad ann. 1202. inter fragmenta Histor. MSS. Stephanot. tom. 1. Basclos

Provincialibus Homo nihili. Vide Raynouardi Glossar. Roman. vol. 1. pag. 191.

Basculi, in Chronicon Vosiensi cap. 69. et 73. ut et apud Stephanum Tornacensem Epist. 90. Rymer. tom. 5. pag. 429. col. A :

In partibus Vasconiæ quædam invaluit periculosa dissentio, inter homines et habitatores civitatis nostræ Baionæ ex una parte, et subditos nostros Basculos de Labourde et partium adjacentium ex alia. Qui quidem Basculi homines dictæ civitatis hostiliter persecuntur quosdam bonis suis spoliando, et redemtiones ab eis capiendo.

Vide Varronem lib. 2. de Re rustica cap. 10.

Basculones, apud Catellum in Hist. Comitum Tolosæ pag. 246. et

Basclones dicuntur in Concilio Avenionensi ann. 1209. cap. 7. ubi perinde ac hæretici, cum Aragonibus, Brabanzonibus, cæterisque ruptariis et raptoribus excommunicantur ; quod antea etiam statuerat Alexander III. PP. in Lateranensi Concilio ann. 27.