« »
 
[]« Basurare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 601a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BASURARE
BASURARE, f. mendum pro Subarrare, Arrabone uxorem sibi despondere, in Spicil. Acher. tom. 7. pag. 248 :
Ipsa domina Catharina permittendo se sponte matrimonialis consensus et veri matrimonii Basurrari.