« »
 
[]« Bauculus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 608b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BAUCULUS
BAUCULUS, Radicis medicinalis genus, vel emplastrum ex illa radice compositum. Acta SS. Junii tom. 3. pag. 461 :
Apposuit autem super apostema mater radicem evisci tritam, quæ vulgo dicitur Bauculus.