BECCHARIA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Beccharia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 614c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BECCHARIA

BECCHARIA, Macellum, laniena. Italis Beccaria ; nostris Boucherie : Beccaio, Beccaro, lanio Italis. Charta Ogerii Iporicensis Episc. apud Guichenonum in Bibl. Sebusiana cent. 2. cap. 6 :

Parochialem quoque Ecclesiam, cum decimatione omnium tabernarum, Becchariarum, mercati, et omnium mercimoniorum quæ infra civitatem fiunt.

Alia ann. 1345 :

Carnes quæ venduntur ad Becchariam.

Vide Albertum Acharisium in Vocabulario Italico, et V. Cl. Ægid. Menagium in Orig. Ital. in Beccaio, et Oct. Ferrarium in Becco.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Beccaria et Becharia, Eadem notione. Regimina Paduæ ad ann. 1271. apud Murator. tom. 8. col. 461 :

Hoc anno... factæ fuerunt Beccariæ magnæ Communis Paduæ.

Chron. Parmense apud eumdem tom. 9. col. 763 :

Et tunc (ann. 1208.) Commune Parmæ fecit fieri moram quæ est juxta Bechariam de capite pontis a mane.

Beccarii, Carnifices, Macellarii, apud Andream Dandulum in Chron. MS. ann. 1175. Acta SS. April. tom. 3. pag. 609. in Vita B. Luchesii :

Dum in civitate Bononiæ carnes publice venderet, erat enim macellarius seu Beccarius.

Occurrit iterum in Actis SS. Junii tom. 3. pag. 936. D. Chron. Parmense ad ann. 1291. apud Murator. tom. 9. col. 821 :

Et sic quatuor mesteria, scilicet Beccariorum, ferrariorum, etc.