« »
 
[]« Becha » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 615a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BECHA
BECHA, Habitus proprius Clarenorum. Acta SS. Junii tom. 2. pag. 1099. de B. Angelo Clareno :
Habitum autem deferebant fratres distinctum a veste Franciscana, quem Becham vocabant ; habitum scilicet brevem cum capucio ante et retro, ac chordam usque pyramidali forma (unde procul dubio Becha dicebatur) cui a tergo pannea lingua hærebat.
[]
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Becha, Beccha Capuccii, Pars ejus extrema quæ desinit in Beccum seu acumen. Acta SS. Junii tom. 3. pag. 547. A. de B. Petro Gambacurta :
Et dimittitur Beccha Capuccii, et novæ acceptantur Constitutiones.
Capitul. gener. S. Vict. Massil. ann. 1378 :
Nullus portet caputium cum Becha, cum cauda longa seu almucias.