« Berbannum » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 635c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BERBANNUM
BERBANNUM, Bannum molendini, cum dominus cogit tenentes suos ad molendinum suum deferre
frumenta molenda. Charta Balduini Fland. comit. ann. 1198. in Suppl. ad Miræum pag. 67.
col. 1 :
Rogerus Curtracensis castellanus accessit ad me, instanter petens quatenus viginti solidos, quos apud Curtracum de Barbanno a me in feodo tenuit, .... ecclesiæ Harlebeccensi.... conferre posset.Ubi in margine : Vernacule, Banmolen. Vide supra Bannum moltæ. De Banno cerevisiæ malim intelligere, sed fortasse legendum Herbannum.