BERIA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Beria » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 638b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BERIA

BERIA, Locus planus, campestris. Sanutus lib. 2. part. 4. cap. 28 :

In quo habitant Arabes, qui Beduini vocantur, in Beria continue habitantes, seu in locis campestribus, sub tentoriis mansiones suas omni tempore facientes.

Charta Fulconis Episc. Andegav. de decimis Valleyæ ex Tabulario S. Albini Andegav. ann. 1337 :

Quæ quidem Ballivia protenditur in longitudine a Beria de la Marsaulaye usque ad charreriam novam, et in latitudine a portu ripæ Ligeris usque ad Beriam de Beraut : et in circuitu prout itur a Beria nova usque ad Beriam dou Roux, et exinde ad Beriam de Consoude, et ab inde ad Beriam de Beraut, et ab hinc usque ad Beriam de Spina usque ad locum seu Beriam de la Marsaulaye.

Joinvilla in S. Ludovico :

Et disoient qu'ils estoient venus, nez, et concreez d'une grant Berrie de sablon, là où il ne croissoit nul bien.

Bieria, Eadem notione, apud Willelm. Britonem lib. 11. Philipp. :

Ac velut in saltus scopulosa Bieria saltu

Præcipiti mittit ingenti corpore cervum.

◊ Beriam cum burgo confundere videtur Spelmannus, ita ut urbium Anglicarum nomina, quæ in Bery desinunt, inde accersat. Cui sententiæ nescio an faveat vetus Charta apud Beslium, pag. 391 :

Et captum habebat burgum et Berrium, et habebat omnia incensa.

Quo loco forte legendum barrium, de qua voce supra egimus. Utcumque sit, malim ita ejusmodi appellata oppida, quod in locis campestribus et planis ædificata sint : et Beriam S. Edmundi apud Matth. Paris ann. 1174. non pro burgo, sed pro campania, ut vocant quæ ad Edmundanum Monasterium pertinebat, sumendam.