« Besavus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 643a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BESAVUSBESAVUS, Proavus, Ital. Bisavo, Gall. Bisayeul, Beséel, in Ch. ann. 1300.
inter Probat. Hist. Brit. tom. 1. col. 894. Inquisit. ann. 715. apud Murator. tom. 6.
Antiq. Ital. med. ævi col. 378 :
Avus et Besavus meus tenuerunt ecclesia sanctæ Restitutæ. Besoncleet Besante, in Consuet. Brit. art. 562. Proavunculus, proamita. Vide Bisavus.

