« »
 
[]« Bibrones » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 651b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BIBRONES
BIBRONES, pro Bibones. Leibnitius Scriptor. Brunsvic. tom. 1. pag. 890. ex Gervasii Tilberiens. Otiis Imperial. :
Quæ vero ex exhalationibus (orta sunt) ut Bibrones ex vino, papiliones ex aqua, etc.
Homines vino deditos et bibaces Biberons Galli solent appellare.