« »
 
[]« Bicinium » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 653b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BICINIUM
BICINIUM, Cantus duorum in Ecclesia, ut Monodia, unius, scilicet cum duo alternatim, aut simul canunt. Ita Isidorus lib. 6. Orig. cap. 19. Glossæ Arabicæ, et Durandus lib. 1. Ration. cap. 1. n. 18. Gloss. Ælfrici Saxonicum : Bicinium, tvega sang. Ex tva, duo et sang, cantus. Vide Latersicinium.