« »
 
[]« 1 bidental » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 654b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BIDENTAL1
1. BIDENTAL, Fulmen bifidum. Miracula S. Walarici Abbatis n. 7 :
Et cœpit firmamentum mugire, tonitrua resonare,.. subito Bidental juxta eum cecidit, adeo ut froccum ejus lingens minime exusserit, etc.
Bidental, Horatio de Arte Poët. sub finem, est locus de cœlo tactus, in quem fulmen decidit. Gloss. Lat. Gr. : Bidentale, ϰεραυνοβόλιον.