![[]](img/image.png)
«
Bifurcium » (par L.
Favre, 1883–1887), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 656c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/BIFURCIUM
BIFURCIUM, (bis, furca). Bivium.
Auct. in
Gromat. vet. pag. 263.
Si
B in termino inveneris, bifurcium ostendit. (Galli dicimus
bifurcation.)
(L. Quicherat).