BIGA 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 biga » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 657a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BIGA2

2. BIGA. Vox Hispan. Trabs, Tignum.

◊ Fori Oscæ ann. 1247 :

Si per homines servitii, sive signi Regis, in murum villæ tigna sint immissa,... quæ tigna Bigæ apud Aragones appellantur, etc.

Alibi :

Villana debet habere per suas dotes unam domum coopertam, in qua sint 12. Bigæ.

Charta ann. 1242. apud Baluzium in Notis ad Concilia Narbonensia :

Item 80. filas quas habuerunt homines de Villanova de mandato ejusdem. Item 9. Bigas grossas, quas habuerunt homines Petri de Villanova,... item 378. inter filas et Bigas, quas habuit D. Amalricus, etc.

P. Carpentier, 1766.

◊ Annal. Victor. Mss. ad ann. 1337 :

Fuit positum cadaver in campis, in loco ubi ponuntur malifici, inclusum in una tega lignea, inter duas Bigas appensa, in timorem aliorum.

Vide Raynouardum modo laudatum.