« »
 
[]« Biscatia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 666b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BISCATIA
BISCATIA, Biscazaria, Ludus aleatorius, aleatorium, ab Ital. Bisca, taberna aleatoria. Stat. Mantuæ lib. 1. cap. 17. ex Cod. reg. 4620 :
Ludentes ad taxillos vel ad aliquam Biscatiam, et tenentes ludum vel Biscatiam.... denuntiabunt et prohibebunt etiam ne ludus taxillorum vel aliqua Biscatia teneatur.
Et cap. 113 :
Nulla persona audeat... ludere ad ludum azari, neque ad taxillos, neque ad aliam Biscazariam, in aliquo loco publico vel privato.
Fuit et nostris ludus aleatorius, astragalorum nempe seu deciorum, quam Jeu des bibelots vocabant. Lit. remiss. ann. 1454. in Reg. 184. Chartoph. reg. ch. 480 :
Jehan Crousel et Jehan Doulches dirent qu'ilz avoient des Bibelotz ; et lesdiz Jacotin et suppliant dirent qu'ilz estoient contens de y jouer.
Aliæ ann. 1469. in Reg. 195. ch. 243 :
Lesquelz compaignons jouoient l'un contre l'autre à ung jeu, nommé aux Bibelos.
De etymo vide Muratorium Antiq. Ital. vol. 2. col. 1158. Cave credas.
P. Carpentier, 1766.
Hinc forte Bescochier, Subripere, suffurari. Gall. Escamoter, quod in ejusmodi ludis sæpe fit. Mirac. B. M. V. MSS. lib. 1 :
Que tant comme on torne sa main,
Nous a une ame Bescochié.
, ubi de Concupiscentia :
C'est cele qui l'autrui fet prendre,
Rober, tolir et bareter,
Et Bescochier et mesconter.
Vide supra Basclaria.