« »
 
[]« Biunda » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 670c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BIUNDA
BIUNDA. Tabularium Laureshamense apud Freherum in Orig. Palatin : ...
Bubo ex duobus mansis et prato quod dicitur Rutbrechtesbruel, et de una Biunda 30. denar. et de molendino in Furden 5. uncias solvere debet
. Germanis olim Beund, Peunt, Bünd, Bende, Locus septus, cinctus, fundus quivis. Vide Lexicon Frischii voce Beund. Adel. Graff. in Thesaur. Ling. Franc. vol. 3. col. 342. vocem Bunnaria ad hanc Biunda fortasse pertinere scribit. Glossæ Sangall. ap. eundem : Piunte, clausura. Vide ibi plura.