« »
 
[]« 1 blafemare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 674b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BLAFEMARE1
1. BLAFEMARE, pro Blasphemare. Constitutio Ludovici Regis Siciliæ et Jerusalem ann. 1352. e cod. MS. D. Brunet fol. 99. sic inscribitur :
Constitutio contra illos, qui nomen Dei et Virginis matris suæ Blafemant.