« »
 
[]« Blanium sathanæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 676b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BLANIUM
BLANIUM Sathanæ, Pannus, ut opinor, bombycinus, et f. candidus, quem vulgo appellamus Satin. Rymer. tom. 8. pag. 76. col. 1. ex Testamento Richardi II. Regis Anglorum :
Item volumus et ordinamus, quod corpus nostrum in velveto vel sathanæ Blanio, more Regio, vestiatur, vel etiam interretur, una cum corona et sceptro regiis deauratis, absque tamen quibuscumque lapidibus, etc.