« »
 
[]« Blaxmum » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 679a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BLAXMUM
BLAXMUM, Blaximum, Idem ac Blasmum, Reprehensio, Reprobatio publica, vel potius pœna, banno minor, in judiciis ei indicta qui diu contumax esset. Blasmati vero ad testimonium reddendum non admittebantur. Stat. Consul. Cuman. in Mon. Hist. patr. Taur. tom. xvi. p. 1. col. 92 :
Ut de cetero non dentur Blaxma sed banna. Item mccxxx mense novembris statutum est ut... non dentur Blaxma nec per requisiciones, nec per terminos precepta, nec etiam per condempnaciones, sed in omnibus casibus, in quibus sollebant dari Blaxima, dentur banna.
Videsis plura in cit. vol. col. 323, 861 et 864. Fr.