« »
 
[]« 1 blida » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 680a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BLIDA1
1. BLIDA, Machina bellica. Rolandinus in Chronico lib. 5. cap. 15 :
Dum autem Eccelinus cum Blidis et aliis instrumentis impugnaret Anoale fortissime.
Cambro-Britannis Blif, est catapulta : Blie, Danis, ut est apud Pontanum in Chorographia Daniæ pag. 799. Loccenius pariter lib. 3. Antiq. Suecic. cap. 2. observat in veteri Glossario Teutonico-Latino Bliide verti machinas ac tormenta. Certe Blida, pro Bidda, legendum videtur in Chronico Richardi de S. Germano ann. 1239 :
Ingenia quæ [] Biddæ, Dominæ, et Mangonelli fiunt, Imperatore mandante.
Vide V. Cl. Andream Felibianum lib. 1. de Architectura pag. 103. Christophor. Hartknocum ad Chronic. Prussiæ Petri de Dusburg. part. 3. cap. 114. etc. Adde Grupenii Observat. pag. 457. Frischii Lexic. German. voce Blide et Ihrii Glossar. Suio-Gothic. voce Blida. Adel.