« Bocafort » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 684a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOCAFORT
BOCAFORT, a Gallico, Fort en bouche, dicitur de equo qui durioris est oris, et quem
freno vix licet flectere. Consuetudo Brageriacensis art. 102 :
Sine culpa autem dicitur dominus fore... cum evidenter dicta animalia apparent Bocafort.