« »
 
[]« 1 boelli » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 687b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOELLI1
1. BOELLI, Intestina, a veteri Gall. Boële, Boyaux. Charta Hugonis Abbatis S. Dionysii ex Archivis B. Mariæ de Argentolio, ubi de Controversia inter Conventum de Argentolio, et Stephanum coquum :
Si Anser fuerit domesticus, idem Stephanus plumam tantum et Boellos percipiet.
Si Borello credimus, Boël vel Boële, dicitur a voce Voie, via, quod intestina sint via, qua permeant cibi et exeruntur excrementa. Ovide MS. apud eumdem Borellum :
Par les flans la si porfendu :
Que la Boele li chei.
P. Carpentier, 1766.
Boueau, pro Boyau, in Glossar. Gall. Lat. ex Cod. reg. 7684 : Boueau cuilier, lien hominis.