« »
 
[]« Bonita » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 699b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BONITA
BONITA, ut Bonitas, exactio, in Leg. comit. Montis-fort. ann. 1212. ex Cod. reg. 8542. 6. fol. 26. r°. ubi loco Bonitatis, ut habetur infra in Bonitas 1. legitur :
sive nomine Bonitarum. Bonté
vero, idem quod Caducum, seu quidquid domino feudi quasi fortuito obvenit, vulgatius practicis nostris Aventure. Charta Phil. Pulc. ann. 1298. in Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 41 :
Les cens des tanneurs, les Bontez, le deanne, c'est assavoir cens, aventures et autres deniers de rente.