« »
 
[]« 3 bordatus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 706b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BORDATUS3
3. BORDATUS. Moneta Bordata, quæ non est perfecte rotunda ; quo sensu Border usurparunt nostri. Stat. Avenion. lib. 1. rubr. 30. art. 4. pag. 104 :
Statuimus quod licet dicta scuta non sint justi ponderis, tamen quilibet ea, dummodo non sint, ut vulgo dicitur Bordata, recipere teneatur.
Lit. remiss. ann. 1451. in Reg. 185. Chartoph. reg. ch. 109 :
Le suppliant monnoyer d'ectoc et ligne... apparceut que quatre ou cinq deniers n'estoient pas assez monnoyez, et Bordoient en aucunes des rives plus que ès autres.