« Botronatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 717c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOTRONATUS
BOTRONATUS, Ornamentum muliebre, f, sic dictum, quod baccæ aliæ aliis adhæreant ut in botris.
Tertull. de Cultu Femin. cap. 10 :
Nullam de conchylio vestem Esaias increpet, nullas lunulas reprobet, nullum Botronatum retundat.