« »
 
[]« Bovela » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 720c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BOVELA
BOVELA, Ædicula, tuguriolum, f. locus in rupe excavatus, a Bova. Vide supra in hac voce. Charta Nivardi de Senantis ex Tabul. Colomb. :
Cum in prædicta villa habitaverit, de mea terra habebit aut masuram, aut Boveiam, aut arpentum.
Nisi idem sit quod mox Bovera 2.