« »
 
[]« Branchiagium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 735b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRANCHIAGIUM
BRANCHIAGIUM, Rami in genealogiis, Branche de genealogie, vel ligne collaterale. Regestum Parlamenti ann. 1450. apud Baluz. tom. 2. Hist. Arvern. pag. 384 :
Dicebat dictus Robertus, quod licet partes adversæ ipsi Johannæ Daulphine, in aliquo gradu consanguinitatis attingerent, quod tamen ex ipsis partibus ex alio latere vel Branchiagio..... procedebant.