« »
 
[]« Branum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 737b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRANUM
BRANUM, Locus altus et profundus, præcipitium, Hispan. Brena. Acta SS. Julii tom. 2. pag. 308. in Vita S. Moduennæ :
Dixit... melius, ut illi subtulares imponantur in profundissimum Branum, pro quibus nunc absentiam sentimus Angelorum... Ite et illos subtulares in aliquo profundo abscondite.