« »
 
[]« Brilia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 751b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRILIA
BRILIA, ab Ital. Briglia, Habena, Gall. Bride. Chron. Domin. de Gravina apud Murator. tom. 12. Script. Ital. col. 715 :
Quum autem pervenit exercitus in planitie Viridarii prope Acerras, suos ibi præfixit incessus, et equos, arreptis Briliis, pascua parata sumere permiserunt.