« »
 
[]« Brisatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 751c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRISATUS
BRISATUS, Infractus, non observatus, a Gallico Briser, Frangere. Arrestum Parlamenti Paris. ann. 1331. pro Monasterio Bonævallis :
Videlicet cognoscendi et judicandi in et super casibus... treugarum infractarum, assecuramenti Brisati facti coram judice.
Vide Consuetud. Lemovic. art. 71.