BRIVA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Briva » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 752b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRIVA

BRIVA, Gallorum veterum lingua, pontem sonat. Hinc Samarobriva, Ambianorum urbs dicta, quod ad Samaræ, seu Somonæ pontes inædificata sit ; Briva Isaræ, vulgo Pontoise, urbs ad Isaram, seu Esiam extructa ; Briva Curreria, in Lemovicibus, apud Gregor. Turonens. lib. 7. Hist. cap. 10. et Aimoinum lib. 3. Hist. cap. 61. sic dicta, quod sit ad Curreriam, qui vulgo la Correze, vocitatur, et Brivate in Arvernis. Vide Cluver. lib. 1. Germ. antiq. cap. 7. Valesium Notit. Gall. pag. 100. et 101. et supra in Brighbot.