« »
 
[]« Brokettus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 755c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BROKETTUS
BROKETTUS, Anglis Brocket, Cervus bimulus, cui enascuntur cornua. Madox Formulare Anglic. pag. 304 :
Et si ita contigerit, quod dictus H. filius Matthæi vel sui damam tempore pinguedinis ceperint, allocabitur ei pro damo ; et si damum vel Brokettum tempore firmationis ceperint, allocabitur ei pro dama.
P. Carpentier, 1766.
Nostris Brocart vel Broquart, Cervus annotinus. Vox deducta a Broca, Cornu, aculeus. Adel.