« Brutinina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 763a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRUTININA
BRUTININA. Melodia, Brutorum, multarumve bestiarum clamor, v. g. plurium
canum collatratus, commugitus boum, etc. Epistola Johannis de Monsterolio apud Marten.
tom. 2. Ampliss. Collect. col. 1392 :
Canes venationis multos habent, quos videre post feras currere, et audire latratibus suis melodiam facere Brutininam, quibus placet, oblectet.