« »
 
[]« Brutura » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 763a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BRUTURA
BRUTURA, Sordes, purgamenta quævis, Ital. Brutteria et Bruttura. Stat. Astæ collat. 3. cap. 48. pag. 15. r°. :
Item quod aliqua persona non audeat vel præsumat amassare, habere seu tenere letamen, terram, seu Bruturam aliquam in tribus mercatis de Sancto, vel in toto circuitu dictorum mercatorum.