BUCCO, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Bucco » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 766c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BUCCO

BUCCO, Garrulus, quod cæteros oris loquacitate, non sensu exsuperet. Gloss. Isid. ex Isid. Orig. lib. 10. § 30. Papias MS. : Buco, Garrulus ceteros loquacitate vincens, vel stultus. In Gloss. Aniciensi MS. : Buco, Garrulus ; in San-German. n. 551. et reg. 7644. :

Buccones, stulti, rustici.

Papias habet Boccones, ut in hac voce dictum est. Vetus Gloss. apud Turnebum Adversar. lib. 28. cap. 5 : Buco, stultus, Gloss. Lat. Gr. : Bucco, παράσιτος. Hæc copiosius, cum Bucco legatur apud Plautum Bacch. 5. 1. et Apuleium Apol. pag. 325. Non omisimus, quod desideretur in omnibus fere vulgaribus Glossariis. Vide in Glossar. med. Græcit. Βουϰϰίων in Βούϰϰη col. 214.

P. Carpentier, 1766.

◊ Glossar. Lat. Gall. ex Cod. reg. 7692 : Bucco, glenglour vel glouton. Unde versus :

Qui multum comedit, vel plurima vocabula dicit,

Bucco dicatur ; sic nobis asserit usus.

P. Carpentier, 1766.

◊ Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Buco, oritus, loquax, loquaculus, contentiosus, Parlier, Prov.