« »
 
[]« 2 bucus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 768c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BUCUS2
2. BUCUS, Aditus, Gall. Avenue, entrée. Chron. Andr. Danduli apud Murator. tom. 12. Script. Ital. col. 488 :
Quod nos scientes cum consiliariis nostris et aliis nobilibus, et cum aliis, qui pro honore nostro et suo, et conservatione boni status terræ transierant ad nos, descendimus in plateam aliquantulum ante diem, et omnes Bucos plateæ fecimus præparari et armatis gentibus custodiri, etc.
Charta ann. 1295. in Chartul. S. Maglor. Paris. ch. 50 :
Domus Johannis Pinel, sita ante halas Parisius in Bucco coçonneriæ, in censiva domini regis.
Nisi hoc ultimo loco leg. forte sit Buto, id est, in fine seu extremitate, Gall. au bout. Vide Infra Butus 3.