« »
 
[]« Bufa » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 769b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BUFA
BUFA, Nugæ, gerræ, Ital. Buffa, eadem notione, Hisp. Bufa, Derisio. Instr. ann. 1317. inter Probat. tom. 4. Hist. Occit. col. 155 :
Domina Johanna de Atrabato est et semper fuit vita et moribus inordinata,.... quasi per totam noctem in trufis, Bacufis, et solatiis..... communiter vigilans.