« »
 
[]« 3 bulla » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 777a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BULLA3
3. BULLA, Signum, quo vini venalis dolium notatur, ratione cujus certum quid exsolvitur, quod nuncupabatur etiam Bulla. Stat. Astæ pag. 107. v° :
Item quod omnes forenses et cives temporibus dictarum nundinarum vendentes carnes et vinum ad minutum in dicta civitate seu ejus burgis, teneantur et debeant solvere dacitum, revam seu Bullam.
Ibidem :
Quod vinum sive carrariam debeant habere et tenere bullatam Bulla dicti emptoris ; ..... et dictum vinum teneatur bullari facere.
Annal. Placent. ad ann. 1447. apud Murator. tom. 20. Script. Ital. col. 896 :
Communitas Mediolani ipsam civitatem Placentiam et ejus districtum..... fecit immunem et exemtam ab ordinariis (oneribus) per annum præsentem, exceptis dumtaxat mercantia, bulletis, pontibus, et Bulla vini quoad hospites.
Hinc
Bullatura, Charta, vel facultas bulla et sigillo concessa, ratione cujus certum quid exsolvitur. Charta Joannis Marchionis Montisferrati anno 1360 :
Et quod vinum suum possint in dicto loco Rochæ emere, vendere, sine Bullatura, dacito, vel aliquo onere.
P. Carpentier, 1766.
Bullare, Eadem notione. Stat. Palav. lib. 2. cap. 62. pag. 123 :
Ordinatum[] est quod quicumque vendiderit vinum ad minutum, seu aliquam quantitatem vini ex vase non Bullato per officiales deputatos ad Bullandum vina, quæ minutim venduntur, etc. Mensuræ justificatæ et Bullatæ,
in Stat. Cadubr. cap. 75. lib. 3.
© École des chartes.