BUMEDA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Bumeda » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 778c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BUMEDA

BUMEDA, A voce Germ. inferior. Bumede, Maritagium, tributum pro licentia nubendi dari solitum. Chart. Lothar. ann. 1135. ap. Rehtm. Chronic. Brunsw. pag. 288 :

Si qua mulier de familia ecclesiæ servo nostro...... nupserit, data justitia quæ Bumede dicitur in perpetuum cum marito juri nostro remaneat.

Vide Grupen. de uxore Theotisca pag. 30. Adel. Adde quos laudat Haltaus. voce Bumede, Glossar. German. col. 153. Grimm. Antiq. jur. German. pag. 384. Graff. Thesaur. Ling. Franc. vol. 2. col. 703. voce Mieta, et Mittermaier. Element. Jur. German. § 93. f.]