« »
 
[]« Burire » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 1, col. 788a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/BURIRE
BURIRE. Formulæ solennes. Bignon. 8. Lindenbr. cap. 125 :
Quod hominem suum... in via malo ordine adsalisset, et ipsum ibidem interfecisset, vel occidisset, vel rauba sua, caballos, aurum, et argentum, et drapalia exinde tulisset, vel deportasset, vel leodem contra legem ibi Burisset.
Ubi Spelmannus leodem burire, vassallum sepelire, a Saxonico, burian, sepelire, interpretatur. At Wendelinus in Gloss. voce Leode, burisset[] vertit abstulisset. Leodem vero pro bonis universis intelligit, seu potius pro compositione homicidii. Apud Papiam lego : Burrit, vox belluæ. Sic etiam in vet. Glossar. San-German. n. 501.