2. BURLA, Res seu ornatus levis momenti, puta vietoria fibula, Gall. Virole ; quo sensu Burla dicunt Hispani. Arest. parlam. ann. 1368. in Lib. 1. ordinat. super artif. Paris. ex Cam. Comput. fol. 306. r° :

Consueverunt etiam dicti mercerii suas estaffas diversis artificibus villæ Parisiensis tradere, ad opus et ministerium cutellorum faciendum, convertendum, quorum aliqui Burlas, alii manubria faciunt..... Dicti manubriatores præfati mercerii manubria et virolas per alios prædictos facta, etc. Burlete,

Sacculus, ut videtur, in Lit. remiss. ann. 1457. ex Reg. 187. Chartoph. reg. ch. 33 :

Le suppliant trouva en une Burletes quatre escus d'or, lesquelz il enterra au pié d'un chesne.

Vide supra in Burallus.